Antigenen zoals het N-eiwit, E-eiwit en S-eiwit van het nieuwe coronavirus kunnen worden gebruikt als immunogenen om plasmacellen te stimuleren om specifieke antilichamen te produceren nadat het virus het menselijk lichaam heeft geïnfecteerd.De COVID19-antigeentest kan direct detecteren of het menselijke monster de COVID19 bevat.De diagnose is snel, nauwkeurig en vereist weinig apparatuur en personeel.
De Rapid COVID-19 Antigen Test is een colloïdaal goud immunochromatografie bedoeld voor de kwalitatieve detectie van nucleocapside-antigenen van COVID-19 in menselijke neusuitstrijkjes, keeluitstrijkjes of speeksel van personen die door hun zorgverlener worden verdacht van COVID-19.De nieuwe coronavirussen behoren tot het β-genus.COVID-19 is een acute infectieziekte van de luchtwegen.Mensen zijn over het algemeen vatbaar.Momenteel zijn de patiënten die besmet zijn met het nieuwe coronavirus de belangrijkste infectiebron;asymptomatisch geïnfecteerde mensen kunnen ook een besmettelijke bron zijn.Op basis van het huidige epidemiologische onderzoek is de incubatietijd 1 tot 14 dagen, meestal 3 tot 7 dagen.De belangrijkste verschijnselen zijn koorts, vermoeidheid en droge hoest.Verstopte neus, loopneus, keelpijn, spierpijn en diarree komen in enkele gevallen voor.Resultaten zijn voor de identificatie van COVID-19 nucleocapside-antigeen.Het antigeen is over het algemeen detecteerbaar in monsters van de bovenste luchtwegen of monsters van de onderste luchtwegen tijdens de acute fase van infectie.De positieve resultaten wijzen op de aanwezigheid van virale antigenen, maar klinische correlatie met de geschiedenis van de patiënt en andere diagnostische informatie is noodzakelijk om de infectiestatus te bepalen.De positieve resultaten sluiten bacteriële infectie of co-infectie met andere virussen niet uit.Het gedetecteerde antigeen is mogelijk niet de definitieve oorzaak van de ziekte.De negatieve resultaten sluiten COVID-19-infectie niet uit en mogen niet worden gebruikt als enige basis voor beslissingen over behandeling of patiëntbeheer, inclusief beslissingen over infectiebeheersing.De negatieve resultaten moeten worden beschouwd in de context van de recente blootstellingen, geschiedenis en de aanwezigheid van klinische tekenen en symptomen van een patiënt die consistent zijn met COVID-19 en moeten worden bevestigd met een moeculaire test, indien nodig voor de behandeling van de patiënt.